Ναΐφ: Η λεπτομερής περιγραφή ρεαλιστικών στοιχείων, δίχως ιδιαίτερη έμφαση στη προοπτική, κινείται σε δισδιάστατους, που μαζί με τις φανταστικές συζυγείς αποχρώσεις, προσδίδει συμβολικό χαρακτήρα, στα θέματα που καταπιάνεται. Παρά την όποια ανακολουθία, η περίπου παραμυθένια ατμόσφαιρα των έργων αυτών, αποπνέει ένα ποιητικό μυστήριο, που προετοίμασε το έδαφος στον Σουρρεαλισμό.

Στιλιζάρισμα, λιτότητα σύνθεσης, σχεδόν απόλυτη απουσία όγκου, πολλάκις διαρθρωμένη προοπτική σε κοντινά μεταξύ τους αντιστικτικά επίπεδα, αρμονία χρωμάτων, αποχρώσεων και νοημάτων, ποικιλία τόνων, μαγική ατμόσφαιρα παρόλη την επίπεδη σύνθεση, αναδεικνύουνε τόσο τα χρώματα, τα νοήματα αλλά και τους συμβολισμούς των συχνάκις ποικιλόμορφων στοιχείων, που περικλείονται σε μια τέτοια σύνθεση.

Εκλεπτυσμένη στιλιστική ανάκτηση, που όμως είναι συχνά αποτέλεσμα μακράς επεξεργασίας, καθώς οι λεπτομέρειες που μεταφέρονται, επιτυγχάνονται και περιγράφονται, σε συνδυασμό με την επιλογή της χρωματικής γκάμας, μαρτυρούνε τη καθόλου επιτηδευμένη προοπτική.

Κύριος εμπνευστής κι εξαιρετικός στο είδος του, θεωρείται ο "Απόλυτος Ζωγράφος" Ρουσώ.